In mijn praktijk begeleid ik veel mensen die op de een of andere manier vastlopen in hun leven. Ze zeggen soms ‘ik word geleefd’ of ‘ik voel me niet vrij’ of ‘ik durf me niet vrij te uiten en te bewegen’. Wanneer ik vraag hoe ze zouden willen leven, krijg ik antwoorden als ‘ontspannen’, ‘vrij’, ‘blij’, ‘zorgeloos’ en ‘geïnteresseerd’, ‘betrokken’, ‘actief’, ‘initiatiefrijk’.
Hoe krijg je dat voor elkaar? Door op zoek te gaan naar je persoonlijke ‘doorleef-luik’. Dat woord kwam spontaan bij me op toen ik mijmerde over het proces dat we doormaken wanneer we (weer) van harte willen leven.
Onderdeel van dit proces is ‘onderzoeken wat er gebeurt waardoor je vastloopt’. We verkennen de situatie, de verschillende factoren en hoe je daar van binnen – met gedachten en gevoelens – en van buiten – met gedrag – op reageert. Dat doen we niet alleen maar rationeel. Dit doen we vooral door middel van het doorleven van wat je ervaart.
Doorleven betekent dat je aandacht hebt voor wat er in je omgaat en daarbij ongemakkelijke gedachten en gevoelens niet uit de weg gaat. Doorleven houdt in dat je emoties ook lichamelijk voelt. En dat je alles wat je waarneemt, erkent en beaamt door innerlijk te zeggen: ‘Ja, zo is het, dit is wat ik denk, dit is wat ik nu voel, hier in mijn lijf’.
Doorleven betekent dat je stil blijft staan bij wat er is zonder er iets mee te doen, zonder het te analyseren, zonder erover te oordelen. En even af te wachten wat er gebeurt en vervolgens ook dit weer te beamen. Je neemt jezelf met aandacht waar, je luistert naar jezelf, je neemt jezelf serieus.
Doorleven van wat er in je omgaat, ontspant, schept ruimte, maakt de weg vrij en helpt ons de draad van ons leven bewust op te pakken zodat we van harte doorleven.
Wil je dit ook ervaren? Ben je opzoek naar jouw eigen doorleef-luik? Neem gerust contact met me op. Ik begeleid je hier graag bij.
Hartelijke groet,
Pauline